Terapia sensoryczna – kiedy potrzebna?

Samodzielne dokonywanie oceny dotyczącej zaburzeń integracji sensorycznej nie powinno mieć miejsca. Rodzic nie może decydować o potrzebie uczestnictwa w zajęciach na podstawie tylko własnych obserwacji. Dodatkowo nie wolno mu też sugerować się opinią nauczycielek przedszkolnych czy osób postronnych. Kwalifikacji na terapię dokonuję bowiem wyłącznie certyfikowany specjalista. Niektóre symptomy zaburzeń mogą być związane wyłącznie z indywidualnym rozwojem dziecka.

Gdzie iść po pomoc?

Jeśli rzeczywiście podejrzewasz jakieś problemy, na przykład w postaci niezborności ruchów czy zaburzonej koncentracji, musisz się udać do najbliższej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Tam twoje dziecko zostanie skierowane do specjalisty zajmującego się wyłącznie terapią SI, który dokona klasyfikacji zgodnie ze standaryzowanymi testami SI. Tylko wtedy będzie możliwa ocena i skala ewentualnych zaburzeń twojego dziecka związanych z integracją sensoryczną.

Jak wygląda terapia SI?

Terapia SI ma na celu stymulowanie konkretnych zmysłów do oczekiwanego działania, zintegrowanego i zgodnego z intencjonalnym zamierzeniem, a więc z sygnałami, jakie wysyła mózg. Oznacza to, że na terapii dziecko nie nauczy się na przykład ubierania butów czy lepienia z plasteliny konkretnej postaci. Terapeuta będzie bowiem dążył do tego, aby mały pacjent zaczął bez problemów różnicować bodźce dotykowe. Jest to więc żmudny trening zintegrowanego odbioru konkretnych bodźców poprzez usprawnienie reakcji aparatu zmysłowego.

Gdzie odbywa się terapia?

Na pierwszy rzut oka, sala terapeutyczna wygląda jak plac zabaw, ale nim nie jest. Nie staramy się więc zastąpić terapii SI zabawą na świeżym powietrzu i bujaniem na huśtawce, ponieważ to na pewno nie wystarczy, choć będzie mieć funkcję wspierającą. Sala terapeutyczna wyposażona jest w drabinki, urządzenia do wspinania i trenowania koordynacji ruchowej. Terapeuta czuwa nad każdym zadaniem, jego poprawnym wykonaniem i kolejnością działań. Bardzo ważne będzie też prawidłowe opracowanie planu terapeutycznego i postępowanie zgodnie z zaleceniami całościowego harmonogramu.

Kiedy trzeba rozpocząć terapię SI?

Najlepiej zrobić to jak najwcześniej, ponieważ stymulowanie zmysłów, kiedy dopiero się kształtują, będzie najefektywniejsze. Nie oznacza to jednak, że dzieci szkolne są już na przegranej pozycji. Terapię SI można zacząć także w wieku szkolnym. Warto jednak obserwować nasze dzieci już od najmłodszych lat i starać się reagować na wszystkie niepokojące problemy i symptomy, ponieważ przełoży się to później na ich zrównoważony, pełny i efektywny rozwój.